De doorzichtige plastic buis is een experiment naar een idee van boomkunstenaar Hans Nijmeijer. De paardenkastanje(Aesculus hippocastanum) is tientallen jaren geleden getroffen door de bliksem en er is met het uitscheuren van een tak is een deel van de stam beschadigd. Als gevolg hiervan is het, bij paardenkastanje, zachte kernhout gaan rotten. Het nog lang in stamholte aanwezige vermolmde hout was een goed voedingsbodem voor adventief wortels(Adventiefwortels:Stengels, stengelstukjes, bladeren en bladstukjes kunnen onder bepaalde omstandigheden wortels maken. Deze wortels heten adventiefwortels. Bijwortels zijn ook adventiefwortels, evenals hechtwortels die (zoals bij de klimop) enkel uit de stengel ontstaan en zorgen voor hechting aan het oppervlak waaraan de plant zich vasthecht.) De boom kreeg dus op 2m hoogte enkele wortels die een stukje in de deels vermolmde stam groeiden. Het vermolmde hout droogde echter in en viel uit de boom. De beginnende wortels konden niet verder groeien. Vier jaar geleden is er een plastic buis met een doorsnede van ca. 15cm, gevuld met aarde onder de in het luchtledige hangende wortelbeginsels geschoven. Deze buis is ook schuin in de grond op ruim een meter van de stamvoet gegraven. In de doorzichtige buis is nu goed te zien hoe de adventiefwortels verder zijn gaan groeien tot in de vaste grond. Door de enorme kracht van groeiende wortels gaat de buis scheuren. (Eerste scheurtjes zijn al zichtbaar)De wortels worden langzaam aan de buitenlucht bloot gesteld en gaan verhouten en een schors krijgen en verder als stamdeel fungeren. De buis kan uiteindelijk voorzichtig weggenomen worden en de paardekastanje krijgt een extra stamdeel. Dit kan nog enige jaren duren.
